Οι "Ρομπόπουλοι" - Μπατσόκ - Ο αντικρατισμός ως κοινωνικό αντανακλαστικό

"Η κυρία Ζούνη Πέμη, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, σε επιστολή της προς το προεδρείο και ευρισκόμενη σε αποστολή της Βουλής στο εξωτερικό δηλώνει πως ψηφίζει Ναι σε Όλα"

Αρκετοί δήλωσαν "ευρισκόμενοι σε αποστολή της Βουλής στο εξωτερικό". Άλλοι πάλι ψήφιζαν Όχι επί της Αρχής και επί των άρθρων σύμφωνα με τον εισηγητή της ΝΔ, κάνοντας μια χαρακτηριστική χειρονομία στριφογυρίζοντας το δάχτυλο ενώ ταυτόχρονα σηκωνόντουσαν για να αποχωρήσουν προς το καφενείο της Βουλής. Από τις πιο χυδαίες εικόνες που θυμάμαι αυτή η χειρονομία. Άλλοι πάλι που μας το παίζανε επαναστάτες, ούτε ένα άρθρο δεν τόλμησαν να καταψηφίσουν. Αιώνιοι "Ρομπόπουλοι" τελικά. Β' Πειραιώς... Γιώργος Ανατολάκης.. Οχι σε όλα.. Παναγιώτης Λαφαζάνης.. Όχι σε όλα.. Είναι τραυματική εμπειρία η παρακολούθηση μιας ψηφοφορίας του Κοινοβουλίου από την τηλεόραση. Ειδικά όταν λίγα μέτρα μακριά διεξάγεται πόλεμος. Η αναντιστοιχία του μέσα με το έξω κατά το τριήμερο αυτό ήταν χαρακτηριστική. Καλώς ή κακώς το μέσα δεν έχει πολύ σημασία πια. Η μόνη σοβαρή εναλλακτική επιλογή - και η μόνη λύση κατά τη γνώμη μου - σιγά σιγά δεν θα είναι πλέον εφικτή. Δυστυχώς η δυνατότητα μιας "χρεοκοπίας" σε ανεκτές συνθήκες χάνεται. Μάλλον αυτή η φάση αποτελούσε την τελευταία ευκαιρία.

Τα βασικά πλεονεκτήματα ενός χρεοστασίου με ταυτόχρονη έξοδο από το Ευρώ και υιοθέτηση ενός υποτιμημένου εθνικού νομίσματος έχουν ως βασικές προϋποθέσεις τόσο τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος όσο και των βασικών υποδομών της χώρας. Με τις αποκρατικοποιήσεις Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ΔΕΗ και Ύδρευσης αλλά και με την από την πίσω πόρτα ύπουλη ιδιωτικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας που προωθείται μέσω μιας πιθανής συγχώνευσής της είτε με την Alpha Bank είτε με την Eurobank, είναι προφανές πως όταν πια θα κηρυχθεί η πτώχευση - μετά την έκτη, έβδομη ή νιοστή δόση κάποιου μνημονίου - η όποια κυβέρνηση δε θα έχει καμία δυνατότητα παρέμβασης στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας και ο ρόλος της θα είναι καθαρά διακοσμητικός. Από την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και μετά και με το δεδομένο των νέων μέτρων που θα ολοκληρώσουν την καταστροφή το Σεπτέμβριο - όταν τα παπαγαλάκια θα λένε τα ίδια ακριβώς πράγματα για την 6η δόση του δανείου - το τί γίνεται, τί συζητείται και τί ψηφίζεται εντός κοινοβουλίου θα έχει όλο και μικρότερη σημασία. Και αυτό πια ανεξαρτήτως κυβερνητικού σχήματος. Όπως άλλωστε φάνηκε και από τις πρακτικές της αστυνομίας, αυτό που έχει όλο και μεγαλύτερη σημασία πια, είναι αυτό που γίνεται έξω από τη Βουλή.

Και δεν εννοώ μόνο τα γεγονότα πέριξ της Πλατείας Συντάγματος. Τις τελευταίες μέρες άλλωστε δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο δεκάδες αποδεικτικά της εγκληματικής πρακτικής των μπάτσων που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε νεκρούς. Η "μάχη" που θα δοθεί δε θα είναι συνδεδεμένη με κάποιο χώρο. Και η μάχη πρέπει να δοθεί. Όταν μέσα σε ελάχιστες μέρες ήδη άνοιξε η πόρτα για ντε φάκτο κατάργηση της δωρεάν παιδείας και της δωρεάν υγείας στη χώρα με την πρόταση νόμου της Διαμαντοπούλου και το σαμποτάζ που επιχειρεί ο Λοβέρδος εναντίον του ΕΣΥ, μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί πως μέχρι το φθινόπωρο θα διαλυθούν τα πάντα. Και τότε ένα κομμάτι της κοινωνίας θα δείξει τα αντανακλαστικά του και θα πάρει ένα κομμάτι της ζωής στα χέρια του. Θα προσπαθήσει να αντικαταστήσει το κράτος όπου είναι εφικτό και να στήσει εναλλακτικές αυτοοργανωμένες δομές. Όχι από βίτσιο, όχι για ιδεολογικούς λόγους αλλά για λόγους επιβίωσης. Και όταν η εξουσία προσπαθήσει είτε να τις καταστείλει - π.χ. σε περιπτώσεις απαλλοτρίωσης ρεύματος και νερού - είτε να τις φορολογήσει - ανταλλακτικό εμπόριο στις γειτονιές - τότε θα δει τους "λειτουργούς" της να τρώνε σφαίρες από τα μπαλκόνια. Κλέβω την κατακλείδα ενός από τα πολλά καλά κείμενα που γράφτηκαν αυτές τις μέρες.

Αν πάλι θελήσεις να μείνεις μακριά, έχε στο νου σου ότι στα ερείπια που θα μείνουν, τα όνειρά σου θα σέρνονται εκεί ορφανά, χωρίς εσένα να τα αναστήσεις. Και ,τώρα, μόνο σε μια ανάσταση μπορείς να ελπίζεις. Ίσως και μιαν ανάταση. Αλλά από παράταση δεν έχουμε πια. Ο χρόνος τελείωσε,το αντίστροφο μέτρημα ξεκινά.

Φόρα τη μάσκα σου…